Σε ποια εποχή του αμπελιού σου έλαχε ο κλήρος να δουλεύεις;
Στα σκάμματα;Στον τρύγο; Στα ξεφαντώματα;
Όλα είναι ένα.
Σκάβω και χαίρουμαι όλον τον κύκλο του σταφυλιού,
τραγουδώ μέσα στη δίψα και στο μόχτο μου,
μεθυσμένος από το μελλούμενο κρασί.
Κρατώ το γιομάτο ποτήρι και ξαναζώ
το μόχτο του παππού και του προπάππου.
Κι ο ιδρώτας της δουλειάς τρέχει
κρουνός στο αψηλό καταμέθυστο κρανίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου