Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς

...Γυρεύω για όλους μας το ίδιο όμορφο στέγαστρο,
φτιάχνω φωτιά για όποιον θέλει κόσμο αταίριαστο.


[...]δεν ειμαι Μωαμεθανός ούτε και ανήκω κανενός.
Σ' οσους και να πάω τόπους ίδιους βρίσκω τους ανθρωπους.
Οδυσσέας Ελύτης - Χαμαιλέων



Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Αντικουνουπικό Φυτό

Παραδοσιακό φυτό των ελληνικών κήπων και γλαστρών. Ανήκει στα Γερανιώδη, κοινώς συγγενεύει με το γεράνι και όχι με τη μολόχα - ασχέτως αν τη λένε και μοσχομολόχα, συγκεκριμένα σε περιοχές της Χαλκιδικής, όπως γράφει ο Πλατής στο «Μπαχαρικό Λεξικό».

Δεν πρέπει να συγχέεται με άλλα καλλωπιστικά φυτά που φέρουν το όνομα γεράνια. Στην Ελλάδα μπορεί να καλλιεργηθεί ως υπαίθρια πολυετής καλλιέργεια μόνο σε παραθαλάσσιες τοποθεσίες της Πελοποννήσου και των νησιών.
Το άρωμά της φέρνει λίγο από λιβάνι. Τα γλυκερά φύλλα της χρησιμοποιούνται στις μαρμελάδες και στα γλυκά του κουταλιού και προστίθενται στις κομπόστες σταφύλι και κυδώνι. Επειδή χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό λουκουμιών (λέγεται και λουκουμόχορτο). Χρησιμοποιείται επιπλέον στην αρωματοποιία και την ποτοποιία.

Η αρμπαρόριζα μετά από πολλαπλές επιστημονικές έρευνες απεδείχθη ως ένα από τα πλέον χρήσιμα φυσικά προϊόντα με σειρά από θεραπευτικές ιδιότητες. Θεωρείται από τα πλέον αποτελεσματικά κατά της ναυτίας, ως παυσίπονο κατά της αρθρίτιδας, ανακουφίζει από τις ημικρανίες και μειώνει την χοληστερόλη.

Το άρωμά του αποτρέπει τα κουνούπια και γενικά τα έντομα στο σημείο που φύεται.
Στην Αμερική το φυτεύουν σε ποτάμια και βάλτους για την καταπολέμησει και περιορισμό των κουνουπλών και το ονομάζουν Moscito plant

"Μια λεμονιά κάπου θα 'χε ανθίσει, μοσκομύριζε το αγέρι λεμονανθό, κι η γης, φρεσκοποτισμένη, μύριζε κι αυτή κοπριά κι αρμπαρόριζα"
Καζαντζάκης (καπετάν Μιχάλης).


Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Η φωτογραφία που με εκφράζει

Ο φωτογράφος Steve McCurry, φωτογραφίζει για λογαριασμό του National Geographic
μια ορφανή 12χρονη πρόσφυγα από το Αφγανιστάν, την Sharbat Gula, θύμα της σοβιετικής
εισβολής στο Αφγανιστάν. Τα πανέμορφα πράσινα μάτια της θα την κάνουν γνωστή
παγκοσμίως σαν «το κορίτσι από το Αφγανιστάν». Τον Ιανουάριο του 2002, μια ομάδα του
National Geographic, αποφασίζει να ξαναβρεί την Sharbat Gula. Την εντοπίζουν στο
Αφγανιστάν και την ταυτοποιούν με την μέθοδο της βιομετρικής ανάλυσης της ίριδας των
ματιών. Φωτογραφίζουν για δεύτερη φορά την 30χρονη πλέον Sharbat.
Αυτές οι 2 φωτογραφίσεις, είναι και οι μόνες που έκανε στη ζωή της η Sharbat Gula.

Σαν φωτογράφος το είδος που με ενδειαφέρει περισσότερο είναι το πορτρέτο. Η παραπάνω φωτογραφία είναι από τις αγαπημένες μου.